
Zatrzymanie a tymczasowe aresztowanie – podstawowe definicje
Zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie to dwie różne instytucje postępowania karnego – często mylone, choć pełnią zupełnie inne funkcje.
- Zatrzymanie – środek przymusu polegający na krótkotrwałym pozbawieniu wolności osoby fizycznej. Może być zastosowane jedynie w określonych prawem przypadkach. Wyróżniamy kilka rodzajów zatrzymań:
- zatrzymanie porządkowe (prewencyjne),
- zatrzymanie penitencjarne,
- zatrzymanie administracyjne,
- ujęcie obywatelskie,
- zatrzymanie policyjne.
- Tymczasowe aresztowanie – środek zapobiegawczy o charakterze izolacyjnym. Może być stosowany wyłącznie na mocy postanowienia sądu i tylko wobec osoby, której postawiono zarzuty popełnienia przestępstwa.
Kiedy policja może zatrzymać podejrzanego?
Zatrzymanie może być dokonane przez Policję oraz inne służby – w zakresie ich kompetencji – takie jak: Straż Graniczna, ABW, KAS, CBA czy Żandarmeria Wojskowa.
Zatrzymanie jest możliwe, gdy:
- istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, oraz:
- zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się osoby,
- istnieje ryzyko zatarcia śladów przestępstwa,
- nie można ustalić tożsamości osoby,
- istnieją przesłanki do zastosowania trybu przyspieszonego postępowania,
- podejrzany popełnił przestępstwo z użyciem przemocy wobec osoby wspólnie zamieszkującej i istnieje ryzyko ponownego ataku – zwłaszcza gdy użyto broni palnej, noża lub innego niebezpiecznego przedmiotu (w takiej sytuacji zatrzymanie jest obowiązkowe).
Zatrzymanie na polecenie prokuratora
Prokurator może zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie podejrzanego, jeżeli:
- zachodzi obawa, że osoba nie stawi się na wezwanie w celu przedstawienia zarzutów lub poddania się obowiązkowym badaniom,
- istnieje ryzyko bezprawnego utrudniania postępowania (np. mataczenie, kontakt z innymi podejrzanymi),
- konieczne jest natychmiastowe zastosowanie środka zapobiegawczego.
⚠️ Prokurator może zarządzić zatrzymanie tylko w ramach toczącego się postępowania przygotowawczego.

Rola adwokata w sytuacji zatrzymania
Zatrzymanie to często nagła i stresująca sytuacja. Zatrzymany nie zawsze wie, co mówić, czego unikać, jak się zachować – a każde słowo może mieć później znaczenie procesowe.
Dlatego kontakt z adwokatem już na tym etapie ma ogromne znaczenie.
Obecność profesjonalnego pełnomocnika:
- daje poczucie bezpieczeństwa,
- pozwala zachować kontrolę nad przebiegiem czynności,
- minimalizuje ryzyko niekorzystnych depozycji składanych w stresie,
- zapewnia fachową pomoc podczas przesłuchania,
- umożliwia natychmiastową reakcję na ewentualne naruszenia praw zatrzymanego.
Już na etapie zatrzymania warto skorzystać z pomocy adwokata lub radcy prawnego – to realna ochrona Twoich interesów.
Prawa osoby zatrzymanej
Zatrzymanemu przysługuje szereg gwarancji procesowych:
- Prawo do informacji o przyczynie zatrzymania i do bycia wysłuchanym.
- Prawo do złożenia oświadczenia – lub odmowy jego złożenia – bez konieczności podawania przyczyny.
- Prawo do niezwłocznego kontaktu z adwokatem i rozmowy z nim na osobności.
- Prawo do tłumacza – jeśli zatrzymany nie zna języka polskiego.
- Prawo do otrzymania odpisu protokołu zatrzymania.
- Prawo do poinformowania bliskich (osoby wskazanej, pracodawcy, uczelni, dowódcy itp.).
- Prawo do kontaktu z konsulem – w przypadku cudzoziemców lub osób bez obywatelstwa.
- Prawo do złożenia zażalenia na zatrzymanie – w terminie 7 dni od dnia zatrzymania.
- Prawo do natychmiastowego zwolnienia – jeśli przyczyny zatrzymania przestały istnieć lub po:
- 48 godzinach od zatrzymania, jeśli nie zostanie przekazany do sądu z wnioskiem o areszt,
- 24 godzinach od przekazania do sądu, jeśli nie zostanie zastosowany areszt.
- Prawo do pomocy medycznej – jeśli stan zdrowia tego wymaga.
Tymczasowe aresztowanie – kiedy jest stosowane?
Tymczasowe aresztowanie to izolacyjny środek zapobiegawczy stosowany wyłącznie przez sąd i tylko wobec osoby podejrzanej, której postawiono zarzuty.
Przesłanki ogólne
Areszt może zostać zastosowany, gdy:
- konieczne jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania,
- istnieje ryzyko popełnienia nowego, poważnego przestępstwa,
- dowody wskazują na wysokie prawdopodobieństwo winy oskarżonego.
Przesłanki szczególne
Dodatkowo musi zaistnieć co najmniej jedna z poniższych okoliczności:
- Obawa ucieczki lub ukrycia się, szczególnie jeśli:
- nie można ustalić tożsamości oskarżonego,
- nie ma on stałego miejsca pobytu w Polsce.
- Obawa utrudniania postępowania, np. przez:
- wpływanie na świadków,
- mataczenie.
- Grożąca surowa kara – jeżeli:
- zarzucane przestępstwo zagrożone jest karą powyżej 8 lat więzienia,
- sąd pierwszej instancji orzekł karę nie niższą niż 3 lata.
- Zagrożenie dla życia, zdrowia lub bezpieczeństwa publicznego – zwłaszcza jeśli oskarżony groził popełnieniem przestępstwa.
Przeszkody w zastosowaniu aresztu
Sąd nie powinien zastosować tymczasowego aresztowania, jeżeli:
- istnieje realne niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia oskarżonego,
- areszt pociągałby wyjątkowo ciężkie skutki dla jego bliskich,
- przestępstwo zagrożone jest karą do roku pozbawienia wolności,
- istnieje wysokie prawdopodobieństwo orzeczenia kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Jak długo może trwać tymczasowe aresztowanie?
Początkowo sąd może zastosować areszt na maksymalnie 3 miesiące.
Jeśli zachodzą ku temu podstawy, a przesłanki są nadal aktualne, areszt może być przedłużany – na dalszy, oznaczony okres.
Areszt jest środkiem wyjątkowym i powinien być stosowany jedynie wtedy, gdy inne środki (np. dozór policji, zakaz opuszczania kraju, poręczenie majątkowe) okażą się niewystarczające.
Czy można zaskarżyć postanowienie o areszcie?
Tak. Na postanowienie sądu o zastosowaniu tymczasowego aresztowania przysługuje zażalenie. Warto w tym celu skorzystać z pomocy doświadczonego adwokata.
Adwokat może skutecznie:
- zakwestionować przesłanki zastosowania aresztu,
- wykazać istnienie mniej dolegliwych środków zapobiegawczych,
- złożyć wniosek o uchylenie lub zamianę tymczasowego aresztu na dozór, poręczenie majątkowe itp.
Co robić w sytuacji zatrzymania lub aresztowania?
- Zachowaj spokój. Nie działaj pod wpływem emocji.
- Nie składaj wyjaśnień bez obecności obrońcy.
- Nie podpisuj dokumentów bez konsultacji z adwokatem.
- Skorzystaj z pomocy profesjonalnego pełnomocnika – np. adwokata specjalizującego się w sprawach karnych.
Doświadczony adwokat pomoże Ci skutecznie zawalczyć o wolność i prawa procesowe.
Stan prawny na dzień: 22 marca 2025 r.